Όταν ήταν μικρά τα παιδιά θεωρούσα αδιανόητο να καθαρίζω και να σκουπίζω και να μην ασχολούμαι με τα παιδιά μου. Είχαμε από κοινού συμφωνήσει με τον άντρα μου να έχουμε βοήθεια από μια γυναίκα η οποία φρόντιζε 1 φορά την εβδομάδα σχεδόν για τα πάντα εκτός από το μαγείρεμα.
Εντωμεταξύ τα παιδιά μεγάλωναν και η κρίση μάς χτύπησε την πόρτα. Ήρθε ο καιρός που χρειαζόμαστε τα χρήματα που έπαιρνε η γυναίκα για άλλες ανάγκες κι έτσι ανέλαβα εγώ με το Θανάση την καθαριότητα με το σκεπτικό να συνηθίσουν και τα κορίτσια να φροντίζει η καθεμία το δωμάτιο και τα πράγματά της.
Αλλά ό, τι κι αν είχα δοκιμάσει, οι μικρές δε συμμερίζονταν την ανάγκη να βοηθούν στην καθαριότητα παρά μόνο μετά από εκβιασμούς και απειλές.
Ωστόσο τώρα τελευταία εφάρμοσα μια νέα μέθοδο δικής μου εμπνεύσεως και πολλά υποσχόμενη.
Αρχικά συμφωνούμε όλοι μαζί ότι στον κανονισμό του σπιτιού περιλαμβάνεται και η καθαριότητα το Σαββατοκύριακο και ότι έχουν 2 επιλογές: Είτε να συμμαζέψουν μόνες τους με τη δική μου καθοδήγηση και βοήθεια τα δωμάτια της ευθύνης τους είτε να τους μαζέψω τα δωμάτια εγώ αλλά να με πληρώσουν από το χαρτζιλίκι τους 6 Euro την ώρα.
Την 1η φορά καθάρισα πάλι εγώ αλλά πληρώθηκα επειδή έκανα τη δουλειά που έπρεπε να κάνουν εκείνες. Τη 2η φορά καθάρισαν μόνες τους με λίγη γκρίνια και μουρμούρα. Από την 3η φορά και μετά ελπίζω να τους γίνει συνήθεια.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφή