το CORSAκι στην εντατική

ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ...

-Μαμά είστε καλά; Πώς θα γυρίσετε πίσω που το αμάξι χάλασε;;;

- Με την EXPRESS SERVICE. 

- Είναι ήδη πολύ αργά,  δεν είστε κουρασμένοι; Στεναχωριέμαι για ΄σας!

- Μη φοβάσαι αγάπη μου συμβαίνουν αυτά!
Εξάλλου το ' χουμε ξαναπάθει με το μπαμπά 
όταν είμασταν νιόπαντροι. 
Ξέρουμε απέξω και τους σταθμούς ανεφοδιασμού 
της EXPRESS SERVICE στην Πελοπόννησο : 
Μέγαρα - Κόρινθος - Τρίπολη - Αρδάμη - Σπάρτη. 

Όπως το είχαμε προβλέψει 5 στάσεις 
για αλλαγή οδηγού & φορτηγού ,
που μετέφερε το CORSA και 
συνολική διάρκεια ταξιδιού 
από τις 10:45 το βράδυ μέχρι τις 3:30 τα ξημερώματα. 

Στεναχωρήθηκα πολύ, το πρώτο μου αμάξι και να πάθει τέτοια ζημιά.

Έχει κάνει μόνο 120.000 χλμ κι ομως δεν άντεξε τη χρήση.

Είναι τώρα στην εντατική . Έσπασε ο κινητήρας. 

Περαστικά!!! 

* γκρι = Ευαγγελία

** μπλε = Μαρία

*** πράσινο = Αντωνία 

^*Χωρίς ^σκίαση  είναι δικό μου.

για το μπαμπά της οικογένειάς μας

Είχα ενημερώσει τα κορίτσια πριν φύγουν για 

Κέρκυρα ότι πλησιάζει η γιορτή του Πατέρα. 


Η  Μαρία δεν έχασε καθόλου καιρό...

Σηκώθηκε την Κυριακή πρωι - πρωί , 

πήρε το καβαλέτο , 

δανείστηκε και μια γραβάτα από τη ντουλάπα του μπαμπά

και άρχισε να ζωγραφίζει. 


Ιδού το αποτέλεσμα !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑ !!!

ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ

χαρμολύπη : είναι το κυρίαρχο συναίσθημα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας , 

λύπη για τα πάθη & το θάνατο του Χριστού 

+ χαρά για την Ανάστασή του  

Κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ αυτή την περίοδο...

Λύπη που 

δεν βλέπω, 
δεν αγγίζω, 
δεν ακούω, 
δεν μαλώνω, 
δεν γκρινιάζω, 
δε βάζω για ύπνο, 
δεν αγκαλιάζω, 
δεν φιλάω τα κορίτσια μου  

& 

Χαρά που 

τα κορίτσια μου
αλλάζουν παραστάσεις,  
αποκτούν αναμνήσεις από μια αγαπημένη πατρίδα, 
περνούν όμορφα, 
έχουν την ευκαιρία να δουν τη γιαγιά και τον παππού,
κατακτούν σιγά-σιγά την αυτονομία τους,
χορταίνουν μπάνια και βόλτες


κι εγώ ...
δε μαγειρεύω, 
είμαστε όλο τσάρκες με το Θανάση
και θυμηθήκαμε τα παλιά!


15 όμορφες μέρες που θα χαρακτούν στη μνήμη τους για πάντα

Όπως χαράκτηκαν και στη δική μου μνήμη

πάνω από 15 καλοκαίρια

15 Ιουνίου με 15 Σεπτεμβρίου

3 μήνες γεμάτοι Κέρκυρα

το πρωί μπάνιο στο Ν.Α.Ο.Κ.
το απόγευμα βόλτα στη Σπιανάδα
παιχνίδια με καλοκαιρινούς φίλους
δροσερά φρούτα και λαχανικά
παγωτό ξυλάκι ενίοτε και πύραυλος
πατάτες τηγανητές μελιτζάνες και πιπεριές ελιές, σαρδέλες και ντοματοσαλάτα
εκεί έμαθα να κάνω βουτιές με το κεφάλι , μακροβούτια και κατακόρυφο
να μοιράζομαι το ποδήλατο με τον αδερφό μου,
να παίζουμε αμπάριζα και κρυφτό στη γειτονιά,
να αγαπώ τη γιαγιά και τον παππού


παιδικά όμορφα χρόνια , που θα ήθελα και τα δικά μου παιδιά να ζήσουν

Να΄ναι καλά οι γιαγάδες και ο παππούδες

χωρίς αυτούς η ζωή μας θα ήταν διαφορετική!!!

Αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση 

στον παππού μου τον  Άριστο  & τη γιαγια μου Κατίνα 

σας αγαπώ πολυυυυυυυυυυυ 

δεν ξαναχάνω αεροπλάνο !!!

Η αλήθεια είναι ότι έχω μια παράδοση στο να είμαι αργοπορημένη...

Ακόμα κι όταν πρόκειται για ταξίδι...

Έχω χάσει λεωφορείο, αεροπλάνο ...

Η χτεσινή μέρα από την αρχή φάνηκε προβληματική.

Διακοπή νερού, πρόβλημα με το ίντερνετ και πολλές ακόμα εκρεμότητες ενόψει του ταξιδιού  των παιδιών στην Κέρκυρα.


20 λεπτά πριν φτάσουμε στο αεροδρόμιο ο Θανάσης αντιλαμβάνεται μια περίεργη συμπεριφορά του αυτοκινήτου.

10 ΄ πριν το αεροδρόμιο το αυτοκίνητο σβήνει στην Αττική Οδό.

Τα κορίτσια θα χάσουν το αεροπλάνο αν δεν είμαστε εκεί σε 20 λεπτά.

Φοβερό μάθημα διαχείρισης κρίσεων.

Σκέφτομαι ν' αρχίσουμε να τρέχουμε αλλά δεν έχει νόημα.

Πεταγόμαστε έξω από το αμάξι και βλέπω ταξί.

Το πρώτο ταξί ήταν πολύ μακριά, δεν έδωσε σημασία.

Αλλά ως εκ θαύματος ο 2ος  ταξιτζής σταμάτησε  -  συνήθως στην Αττική οδό κανείς δεν περιμένει ταξί.

Για πότε φορτώσαμε δεν το καταλάβαμε.

Κάποιες στιγμές πρέπει να σκέφτεσαι γρήγορα, να αποφασίζεις ακόμα γρηγορότερα , να ενεργείς άμεσα και ακαριαία & να έχεις πολύ τύχη.

Φτάσαμε οριακά διότι τα παιδιά θα ταξιδέψουν ασυνόδευτα και πρέπει να συμπληρωθούν κάποια έγγραφα πριν.

Αλλά ευτυχώς οι υπάλληλοι της Aegean ήταν πολύ συνεργάσιμοι και εξυπηρετικοί και έγιναν όλα όπως πρέπει.

οι αργοπορημένες - τίτλος Μαρίας

Η Ευαγγελία έχει ξαναταξιδέψει ασυνόδευτη αλλά για τη Μαρία και την Αντωνία είναι η πρώτη τους φορά.

Υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική της Aegean για τα ασυνόδευτα έως 12 χρονών.

Το κόστος είναι 10 ευρώ ανά πτήση για προορισμούς εσωτερικού.

αυτά τα παιδιά δεν γυρνάνε να κοιτάξουν πίσω 

Από εδώ και την  επόμενη 1 ώρα η συνοδός εδάφους αναλαμβάνει τα κορίτσια μέχρι να τα παραδώσει στην αεροσυνοδό μέσα στο αεροσκάφος. 

Μου αρέσει που είναι τόσο άνετες .

περνώντας τον πρώτο έλεγχο - χωρίς εμένα 

 Ο γονέας παραμένει στο χώρο του αεροδρομίου μέχρι να αναχωρήσει το αεροπλάνο.

Ευτυχώς δεν υπάρχει καθυστέρηση.

Η πτήση ήταν προγραμματισμένη για τις 8:50 μ.μ.

Το αεροπλάνο ήταν στον αέρα στις 9:06 μ.μ.

 Έχω τρομερό άγχος!

Είμαι χωρίς τα κορίτσια μου!

Το τηλέφωνο χτύπησε στις 10:05 το αεροπλάνο έχει ήδη προσγειωθεί στο Ιωάννης Καποδίστριας.



Καλή αντάμωση πολυταξιδεμένες - αργοπορημένες μου !

Τώρα που τα κορίτσια έφυγαν πρέπει να δω τι θα γίνει με το Θανάση και το αμάξι...

Καθαρό μυαλό και όλα θα πάνε καλά .

Γιατί τη ζωή πρέπει να τη ζούμε σαν περιπέτεια!!!

κάλλιο αργά παρά ποτέ !

Το προχτεσινό μάθημα της Μαρίας στα θρησκευτικά αναφερόταν στα λάθη που κάνουμε,  τα οποία στεναχωρούν τους ανθρώπους γύρω μας και μας απομακρύνουν από το Θεό. 

Ως παράδειγμα ανέφερε το βιβλίο το ψέμα , που μπορεί να ξεκινά αθώο και μικρό αλλά σιγά σιγά μεγαλώνει και αργά ή γρήγορα φανερώνεται με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε εμάς ( βλέπε ψεύτης βοσκός ) και να πληγώνονται. 

Καθώς η Μαρία μου εξηγούσε το μάθημα κάποια στιγμή έγινε πολύ σκεφτική κι αποφάσισε να μου αποκαλύψει ένα μυστικό της. 

Επειδή όμως δυσκολευόταν να το ομολογήσει μου το έγραψε: 

-Πέρσι πήγα στο διευθυντή του σχολείου επειδή έφτυσα ένα συμμαθητή μου. 

- Και τι σου είπε ο διευθυντής; 

- Με απείλησε ότι θα το πει στον πατέρα μου και άλλα τέτοια. 
Πολλές φορές είδα στον ύπνο μου αυτό το περιστατικό και ξυπνούσα κι ερχόμουν στο κρεβάτι σας. 

- Για ποιο λόγο παιδί μου έφτυσες το συμμαθητή σου; 

- Έτσι για αστείο το έκανα. 

- Και το 'χεις μετανοιώσει ; Δηλαδή θα το ξανάκανες; 

- Νομίζω πως όχι, ήταν όμως ένα αστείο που κάποιοι το πήραν πολύ στα σοβαρά. 

- Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα αστεία μας διότι δεν έχουμε όλοι την ίδια αίσθηση αστειότητας 
( θυμήθηκα το γράφημα χαζότητας της Ευαγγελίας ) και μπορεί χωρίς να το θέλουμε να προσβάλλουμε ή να πληγώσουμε τους άλλους. 

- Καλά Μαρία , εγώ πάω έκτη δημοτικού και δεν έχω πάει καμια φορά στο διευθυντή. 

- Ούτε κι εγώ έχω πάει. 

- Εσύ καλέ πας δευτέρα, έχεις μέλλον μπροστά σου να εξελιχθείς.

...κι εγώ που νόμιζα ότι η Μαρία μου τα λέει όλα. 
Αλλά δεν πρέπει να παραπονιέμαι 
κάλλιο αργά παρά ποτέ! 

* γκρι = Ευαγγελία

** μπλε = Μαρία

*** πράσινο = Αντωνία 

^*Χωρίς ^σκίαση  είναι δικό μου.

Do It Yourself Part III - Δώρα σε δασκάλες

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε το αφιερώσαμε στα δώρα των δασκάλων. 



Τα παιδιά του Στ2 αγόρασαν όλα μαζί ένα δώρο για το δάσκαλό τους και η Ευαγγελία δεν ήθελε να ετοιμάσουμε κάτι ξεχωριστό. Του έφτιαξαν κι ένα έπαινο για να του δώσουν. 

Η Αντωνία έχει διαλέξει ένα κερί με άρωμα κεράσι και μια κορνίζα όπου κόψαμε καρδούλες και φτιάξαμε ένα κολλάζ με  ύφασμα και κέντημα. 

Η τσαντούλα έγινε με τη ραπτομηχανή ανακυκλώνοντας ένα πουκάμισο του Θανάση, που δεν φορούσε ποτέ.  

Η Μαρία ζωγράφισε σε μια πέτρα ένα θαλλασινό τοπίο και την έβαλε μέσα σε μια μπιζουτιέρα ταξιδίου που την έφτιαξα με τη ραπτομηχανή. 

Τέλειωσε μια ακόμα σχολική χρονιά!

Καλή ξεκούραση σε όλα τα παιδιά και τους δασκάλους τους.

ΧΟΡΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΣ

Στο σημερινό σχόλασμα η έκτη φαινόταν αναστατωμένη. Δεν άργησε να φανερωθεί η αιτία. 

- Εγώ δεν πάω στο χορό αποφοίτησης.

- Μα, γιατί παιδί μου;;; Σε εσάς είναι αφιερωμένος αυτός ο χορός!

- Ναι, με τα πρωτάκια τριγύρω να παίζουν κυνηγητό και όλους τους γονείς μες τα πόδια μας!

- Τι σε πειράζει Ευαγγελία που θα είναι και οι γονείς εκεί; Μια χαρά θα περάσουμε και θα μας προσέχει η μαμά!

- Όταν θα πας έκτη, θα δεις Αντωνία ότι δεν θα θες να έχεις όλη την ώρα τη μαμά μαζί σου. Γι' αυτό μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. 

- Εγώ θα σου πρότεινα να πας για λίγο να δώσεις το παρόν και μετά, αν δεν σου αρέσει, φεύγεις. Εξάλλου τι νομίζεις πως θα κάνετε; Θα χορέψετε και θα πιείτε και κανένα αναψυκτικό. Και δεν είναι σωστό να σνομπάρεις τα πρωτάκια. 

Κι εσύ του χρόνου πρωτάκι θα είσαι. Θες να φας πόρτα στο χορό του γυμνασίου γι'  αυτό το λόγο;;;

- Σιγά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

* γκρι = Ευαγγελία

** μπλε = Μαρία

*** πράσινο = Αντωνία 

^*Χωρίς ^σκίαση  είναι δικό μου.

μια άκρως επικίνδυνη " ίωση "

Tις τελευταίες μέρες έγινε χαμός στη Σπάρτη με την είδηση της επ' αυτοφόρω σύλληψης ενός 68χρονου παιδεραστή. 

Παρόλο που δεν μ΄αρέσει να τρομοκρατώ τα παιδιά μου, τα ενημέρωσα σχετικά και τους έδειξα τη φωτογραφία του. 

Έγινε γνωστό ότι δωροδοκώντας με χρήματα ένα 11χρονο κορίτσι προσπάθησε να το παρασύρει σε κάποιο υπόγειο. 

Ευτυχώς , η μικρή μίλησε στους γονείς της και εκείνος βρίσκεται φυλακή. 

Ωστόσο,  κάποιοι μιλούν για σπείρα παιδεραστών στην πόλη μας. 

Κι έτσι η Σπάρτη δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα μεγάλα αστικά κέντρα!

Εύχομαι και προσεύχομαι για μεγαλυτερη επικοινωνία. 

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν μιλούν 
και οι γονείς  να μάθουν να ακούν. 

 Η Αντωνία σήμερα το μεσημέρι με ρωτά γεμάτη απορία: 

- Mαμά αυτός ο κύριος που τον έβαλαν φυλακή είναι ανώμαλος; 

- Nαι παιδί μου διότι σκέφτεται και συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν ταιριάζει στην ηλικια του. 

- Δηλαδή;;;

-Να,  αντί να πηγαίνει στο καφενείο και να διαβάζει την εφημερίδα του θέλει να κάνει παρέα στα παιδάκια και να τα χρησιμοποιεί για τη δική του ευχαρίστηση. Ευχαριστιέται με το να τους προκαλεί πόνο.  

- Και πως το έπαθε αυτό; Υπάρχει τέτοια ίωση;;;

 (Ναι , σκέφτομαι από μέσα μου λέγεται εγωισμός και κακία )
- Όχι ακριβώς ίωση αγάπη μου είναι αρρώστια στο μυαλό και το σώμα που δεν θεραπεύεται. 

Γι' αυτό και όλοι μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί , να εντοπίζουμε αυτούς τους ανθρώπους και να τους οδηγούμε στη φυκαλή.
Για να προφυλάξουμε όλα τα παδάκια του κόσμου.
Και τα παιδιά πρέπει να μιλούν στους γονείς τους για ότι τα απασχολεί. Σύμφωνοι Αντωνία; 

... γιατί η ζωή γίνεται λιγότερο επικίνδυνη όταν μιλάμε μεταξύ μας !!!