το τέρας του ΝΑΙ και το τέρας του ΟΧΙ- είχαν κάποτε τα κορίτσια ένα βιβλίο με αυτό τον τίτλο και το θυμήθηκα.
Τα τελευταία 24ωρα αγωνιώ για να μάθω την
αλήθεια, μια αλήθεια που κρύβεται μέσα σε τόνους από ψέματα. Όσο και να απεχθάνομαι τη
δημοσιογραφία, όπως ασκείται στην Ελλάδα και στον κόσμο , παρακολουθώ τηλεοπτικά και ιντερνετικά τις εξελίξεις γιατί παλεύω να αποκτήσω άποψη.
Διαβάζω με προσοχή ότι σχολιάζουν οι facebook φίλοι μου για τις πολιτικές εξελίξεις γιατί πιστεύω ότι σε κάθε άποψη υπάρχει ένα μέρος της αλήθειας.
Έχω χρέος απέναντι στα παιδιά μου να ψηφίσω την Κυριακή με
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Δεν με ενοχλούν στην πραγματικότητα οι κλειστές τράπεζες και οι ουρές στα super - market και τα πρατήρια βενζίνης.
Δεν με νοιάζει τίποτε άλλο παρά το εθνικό συμφέρον, δηλαδή το συμφέρον των επόμενων Ελλήνων.
Δεν με πειράζει να χάσω "αγαθά" που απολαμβάνω πιστώνοντας τις επόμενες γενιές!
Όσοι σκέφτονται έτσι ή δεν έχουν παιδιά ή δεν έχουν καταλάβει την πραγματικότητα.
Αλλά με ενοχλούν τα ψέματα, οι αλληλοκατηγορίες, η συγκάλυψη της αλήθειας.
Καλείται ο 'Ελληνας να μαντέψει ποιος λέει τα λιγότερα ψέματα.
Βγαίνουν οι αξιοσέβαστου εκπρόσωποι των θεσμών και με παρακαλάνε να ψηφίσω ΝΑΙ.
Και ξαφνικά όλη η υφήλιος νοιάζεται αν μια χούφτα Έλληνες χρεοκοπήσουν. Το ότι ο μισός πληθυσμός του πλανήτη πεθαίνει από την πείνα δε γίνεται πρωτοσέλιδο. Γιατί ο Ισπανός, Πορτογάλος, Γάλλος και γερμανός υπουργός οικονομικών με διαβεβαιώνουν ότι έχουν εξασφαλισμένες τις τράπεζες και τους προυπολογισμούς τους από ένα ενδεχόμενο GREXIT ; Και γιατί ο βρετανός παρακολουθεί ατάραχος τις εξελίξεις; Δεν κάνει δηλώσεις , δεν έχει ανάγκη να πείσει κανένα και για τίποτα. Μήπως επειδή είναι ο μόνος που δε θίγεται επειδή έχει δικό του νόμισμα;
Γιατί όλοι με τρομοκρατούν ότι θα γυρίσω στη δραχμή και δεν έχουμε θέση στην ευρώπη γνωρίζοντας ότι είμαστε ισότιμα μέλη και κανείς δε μπορεί να διώξει κανένα;
Γιατί οι ξένοι πασχίζουν για τη συμφωνία περισσότερο από τους Έλληνες;
Γιατί κάθε μέρα κάνουν νέο διάγγελμα επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια;
Ποια συμφέροντα απειλούνται με τις τελευταίες εξελίξεις και τι είδους συγγένειες συνδέουν τα μέλη της ευρωζώνης μεταξύ τους δεν θα μάθουμε ποτέ.
Αυτό που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι οι αντιφάσεις είναι πολλές.
Η κρίση και η Λογική μου επαναστατούν . Και η ελληνική πλευρά είναι ανεπαρκής να μου δώσει εξηγήσεις . Σαν κάτι ισχυρό να της κρατά το στόμα κλειστό. Ή ακόμα διαπραγματεύεται.
Κι εμένα με νοιάζει μόνο το εθνικό συμφέρον κι ας χάσω κάποιες απολαύσεις προσωρινά.
Τα γράφω αυτά ως απολογία κυρίως στα κορίτσια μου.
Τους έφτιαξα και μαξιλαράκι αφιερωμένο
σ' ένα "πολύπαθο" δημοψήφισμα ...έτσι για την ιστορία.
