Ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω

Είμαι σίγουρη πως με την παρούσα ανάρτηση πολλοί γονείς εφήβων θα ανακουφιστούν διότι θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνο το δικό τους παιδί ΕΤΣΙ.

Η Ευαγγελία αφήνει όλο το Σ/Κ να περάσει χαζολογώντας και περιμένει το βράδυ της Κυριακής να διαβάσει για το διαγώνισμα της Δευτέρας.

Συζητούσα κάτι με τον πατέρα της και μπήκε στη συζήτηση με μια σοβαρή τοποθέτηση.

- Που τα ξέρεις εσύ αυτά Ευαγγελία;

- Ξέρω πολύ περισσότερα από εκείνα που νομίζετε πως ξέρω.

Άμα της ζητάω τη γνώμη της για το ντύσιμό μου, μου απαντάει με απάθεια: 

- Ξεπέρασες τον εαυτό σου!

Κι όταν της λέω κάτι ως συμβουλή μου απαντά όλο ύφος :

- Αφού εσύ ρε μαμά δεν τα ξέρεις όλα αυτά, τι ανακατεύεσαι; 

Για να μη μιλήσω για το άλλο που νομίζουν ότι δεν κρυώνουν και ντύνονται το Δεκέμβρη σαν να ήταν Αύγουστος, το Γενάρη και το Φλεβάρη σαν να ήταν Σεπετέμβρης και από το Μάρτη και μετά σαν να ήρθε ο καλοκαιρινός καύσωνας. 

Δεν κρυώνουν όσο εμείς είναι σίγουρο αλλά γυρνάνε πολλές φορές πίσω συναχωμένα και βήχουν σαν γατιά! Αλλά τι να πει κανείς ; 

Εφηβεία άρα respect! ( Για να συμπληρώσω παλαιότερη ανάρτησή μου .)

Τελικά τώρα όλα ξεδιαλύθηκαν:

Οι γονείς νομίζουμε ότι τα παιδιά μας δεν ξέρουν τίποτα και τα παιδιά μας πιστεύουν ότι οι γονείς τους δεν ξέρουν τίποτα. 

Γι΄ αυτό μας αμφισβητούν και κάνουν το δικό τους. Επειδή πραγματικά πιστεύουν ότι εκείνο που τους λέμε εμείς είναι όντως μπούρδα!

...και δεν έχουμε ιδέα από την εποχή που ζούμε!

...έχουμε μείνει πίσω σε μια άλλη εποχή!