Ως παράδειγμα ανέφερε το βιβλίο το ψέμα , που μπορεί να ξεκινά αθώο και μικρό αλλά σιγά σιγά μεγαλώνει και αργά ή γρήγορα φανερώνεται με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε εμάς ( βλέπε ψεύτης βοσκός ) και να πληγώνονται.
Καθώς η Μαρία μου εξηγούσε το μάθημα κάποια στιγμή έγινε πολύ σκεφτική κι αποφάσισε να μου αποκαλύψει ένα μυστικό της.
Επειδή όμως δυσκολευόταν να το ομολογήσει μου το έγραψε:
-Πέρσι πήγα στο διευθυντή του σχολείου επειδή έφτυσα ένα συμμαθητή μου.
- Και τι σου είπε ο διευθυντής;
- Με απείλησε ότι θα το πει στον πατέρα μου και άλλα τέτοια.
Πολλές φορές είδα στον ύπνο μου αυτό το περιστατικό και ξυπνούσα κι ερχόμουν στο κρεβάτι σας.
- Για ποιο λόγο παιδί μου έφτυσες το συμμαθητή σου;
- Έτσι για αστείο το έκανα.
- Και το 'χεις μετανοιώσει ; Δηλαδή θα το ξανάκανες;
- Νομίζω πως όχι, ήταν όμως ένα αστείο που κάποιοι το πήραν πολύ στα σοβαρά.
- Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα αστεία μας διότι δεν έχουμε όλοι την ίδια αίσθηση αστειότητας
( θυμήθηκα το γράφημα χαζότητας της Ευαγγελίας ) και μπορεί χωρίς να το θέλουμε να προσβάλλουμε ή να πληγώσουμε τους άλλους.
- Καλά Μαρία , εγώ πάω έκτη δημοτικού και δεν έχω πάει καμια φορά στο διευθυντή.
- Ούτε κι εγώ έχω πάει.
- Εσύ καλέ πας δευτέρα, έχεις μέλλον μπροστά σου να εξελιχθείς.
...κι εγώ που νόμιζα ότι η Μαρία μου τα λέει όλα.
Αλλά δεν πρέπει να παραπονιέμαι
κάλλιο αργά παρά ποτέ!
* γκρι = Ευαγγελία
** μπλε = Μαρία
*** πράσινο = Αντωνία
*Χωρίς σκίαση είναι δικό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου