κάλλιο αργά παρά ποτέ !

Το προχτεσινό μάθημα της Μαρίας στα θρησκευτικά αναφερόταν στα λάθη που κάνουμε,  τα οποία στεναχωρούν τους ανθρώπους γύρω μας και μας απομακρύνουν από το Θεό. 

Ως παράδειγμα ανέφερε το βιβλίο το ψέμα , που μπορεί να ξεκινά αθώο και μικρό αλλά σιγά σιγά μεγαλώνει και αργά ή γρήγορα φανερώνεται με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε εμάς ( βλέπε ψεύτης βοσκός ) και να πληγώνονται. 

Καθώς η Μαρία μου εξηγούσε το μάθημα κάποια στιγμή έγινε πολύ σκεφτική κι αποφάσισε να μου αποκαλύψει ένα μυστικό της. 

Επειδή όμως δυσκολευόταν να το ομολογήσει μου το έγραψε: 

-Πέρσι πήγα στο διευθυντή του σχολείου επειδή έφτυσα ένα συμμαθητή μου. 

- Και τι σου είπε ο διευθυντής; 

- Με απείλησε ότι θα το πει στον πατέρα μου και άλλα τέτοια. 
Πολλές φορές είδα στον ύπνο μου αυτό το περιστατικό και ξυπνούσα κι ερχόμουν στο κρεβάτι σας. 

- Για ποιο λόγο παιδί μου έφτυσες το συμμαθητή σου; 

- Έτσι για αστείο το έκανα. 

- Και το 'χεις μετανοιώσει ; Δηλαδή θα το ξανάκανες; 

- Νομίζω πως όχι, ήταν όμως ένα αστείο που κάποιοι το πήραν πολύ στα σοβαρά. 

- Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα αστεία μας διότι δεν έχουμε όλοι την ίδια αίσθηση αστειότητας 
( θυμήθηκα το γράφημα χαζότητας της Ευαγγελίας ) και μπορεί χωρίς να το θέλουμε να προσβάλλουμε ή να πληγώσουμε τους άλλους. 

- Καλά Μαρία , εγώ πάω έκτη δημοτικού και δεν έχω πάει καμια φορά στο διευθυντή. 

- Ούτε κι εγώ έχω πάει. 

- Εσύ καλέ πας δευτέρα, έχεις μέλλον μπροστά σου να εξελιχθείς.

...κι εγώ που νόμιζα ότι η Μαρία μου τα λέει όλα. 
Αλλά δεν πρέπει να παραπονιέμαι 
κάλλιο αργά παρά ποτέ! 

* γκρι = Ευαγγελία

** μπλε = Μαρία

*** πράσινο = Αντωνία 

^*Χωρίς ^σκίαση  είναι δικό μου.